​​​​​​​
 شمشیر بازی خراسان رضوی پس از فراز و فرود هایی که داشته، این روزها وارد مسیر جدیدی از موفقیت شده و در حال برداشت از استعدادهایی است که در گذشته سرمایه گذاری شده بودند. هر چند که هنوز این رشته ورزشی با روزهای ایده آل فاصله زیادی دارد و باید بیشتر از این، به آن توجه شود اما سکاندار این ورزش که از جنس شمشیربازی است، طی برنامه 5 ساله استعدادهای زیادی را زیر نظر گرفته و آن ها را در عین کمبود امکانات پرورش داده و کار به جایی رسیده که حالا پای برخی از این استعدادها به تیم های ملی هم رسیده است. شمشیربازی یک ورزش جذاب و البته سخت است که ورزشکاران این رشته کمتر دیده می شوند. اما خراسان رضوی با فرایند هایی که در طول سال داشت، توانست رتبه دوم کشوری را از آن خود کند و در رقابت های لیگ برتر مقام سومی را دارد ولی به این رشته آنچنان که انتظار است، توجهی نمی شود و حامیان مالی به راحتی برای حمایت ورود نمی کنند. برای همین خیلی از شمشیربازان به خاطر عشق و علاقه ای که به این رشته ورزشی دارند، در میادین حاضر می شوند و مبارزه می کنند. شمشیربازی خراسان رضوی با این که ظرفیت ها و استعدادهای خوبی دارد، اما از نظر تجهیزات خیلی دچار مشکل است به حدی که تجهیزات شمشیربازی کهنه شده است و برای استفاده اصلا مناسب نیست. همین مسئله تبدیل به چالش مهمی برای ورزشکاران شده است که این روزها با آن دست و پنجه نرم می کنند.
دومی در سطح کشور 
شمشیربازی خراسان، دوره های مختلفی را طی کرده است و از دیرباز نتوانسته جایگاه خوبی را در سطح کشور به دست آورد. اما طی 5 سال اخیر با حضور یعقوبیان به عنوان مربی تیم ملی دچار تغییراتی شد و حالا شاهد نوجوان هایی در سطح تیم ملی هستیم که می توان به آینده آن ها امیدوار بود.علی یعقوبیان یکی از مربیان خوب شمشیربازی در سطح کشور محسوب می شود که سکاندار هیئت ورزشی استان هم است. او درباره وضعیت شمشیربازی می گوید: «خوشبختانه برای شمشیربازی استان اتفاقات خوبی رقم خورده است. یک چشم انداز 5 ساله برای این رشته ورزشی ترسیم کرده بودیم که حالا به یک سطحی از موفقیت رسیدیم و چند نفر از ورزشکاران استان در سطح تیم های ملی پایه حضور دارند.در حال حاضر تیام عباس نژاد را در تیم ملی امید و صادق سجادپور را هم در تیم ملی نوجوانان داریم که قرار است برای مسابقات آسیایی اعزام شوند.این اتفاقات حاصل برنامه چند ساله بوده که مرحله به مرحله به نتیجه می رسد.» وی به چند برنامه اخیر که در مشهد برگزار شده است، اشاره می کند و می گوید: «چند هفته قبل دوره بین المللی مربیگری شمشیربازی را با حضور یک مربی از روسیه در مشهد داشتیم که با استقبال خیلی خوبی روبه رو شده است. هفته قبل میزبانی از اردوی فلوره تیم ملی جوانان و نوجوانان را داشتیم. هفته آینده هم اردوی تیم ملی اپه امیدهای کشور در مشهد برگزار می شود. این ها بخشی از فعالیت هایی است که انجام داده ایم.»
رویکرد جوان گرایی
مربی سابق تیم ملی شمشیربازی با اشاره به تغییرات بنیادین در این رشته ورزشی می افزاید: «رویکرد ما جوان گرایی بوده و سعی کردیم در این زمینه اقدامات خوبی انجام دهیم. خدا را شکر نسبت به سال های قبل بهتر شده است و ورزشکاران با انگیزه بیشتری تمرین می کنند. در تمام رده های سنی به مسابقات کشوری اعزام داشتیم و به حدی رسیده که شمشیر بازی جزو زندگی ورزشکاران شده است. ان شاءا... امیدواریم در ادامه مسیر به مسابقات آسیایی و جهانی هم راه یابند. از طرفی در رده بزرگ سالان هم یک ورزشکار به نام مهرداد حناچیان داریم که از نظر رنکینگ در رده پنجم قرار دارد و به اردوی تیم ملی هم دعوت شده است که اتفاق خوبی محسوب می شود.»
فرسودگی تجهیزات 
وی با بیان این که در شهر مشهد دو سالن تخصصی ویژه شمشیربازی داریم، می افزاید: «سعی کردیم شرایط خوبی را برای ورزشکاران در دو حوزه آقایان و بانوان در نظر بگیریم اما در شهرستان ها شمشیربازی به خاطر نداشتن سالن تخصصی فعال نیست. تجهیزات بیشتر در مرکز استان مستقر است و شهرستان ها از وجود مربی و تجهیزات محروم هستند. حتی خود شهر تهران هم فقط یک سالن تخصصی ویژه شمشیربازی دارد.» وی به یکی از چالش های اصلی حوزه شمشیربازی اشاره و تصریح می کند: «واقعیت این است که تجهیزات شمشیربازی در مشهد کهنه شده است. این تجهیزات در ایران هم تولید نمی شود و به حدی گران است که نمی توان به راحتی آن ها را تهیه کرد. از طرفی حامی مالی هم نداریم. همه هزینه ها را خودمان پرداخت می کنیم.در حال حاضر 4 تیم در لیگ برتر و دسته یک داریم که هیچ حامی مالی نداریم و خودمان مجبورهستیم پرداخت کنیم. نبود حامی مالی هم مشکل دیگر ما در این ورزش است که انتظار داریم حمایت شویم. هفته آینده مسابقات لیگ برتر شروع می شود و از نظر هزینه رفت و برگشت دچار مشکل هستیم. این در حالی است که سال گذشته تیم آقایان و بانوان مقام سومی را در کشور کسب کردند. کار بزرگی انجام دادیم که دیده نمی شود.»