
یاکوب ادوارد پولاک، پزشک آلمانی عصر ناصرالدین شاه قاجار درباره عادتهای رفتاری مردم ایران در حوزه ساختوساز خانه میگوید: ایرانی، تمام کردن و کامل کردن را خوش ندارد و تنها در پی ایجاد چیز تازه است و آنچه را قدیمی است با مسامحه و بیاعتنایی به دست نابودی میسپارد. بدین ترتیب مبالغ گزافی برای ساخت کاخها و منزلهای جدید به مصرف میرساند اما از پرداخت مبلغی جزئی برای تعمیر و مرمت لازم پرهیز دارد. خانهای را که به وی به ارث رسیده بر اثر مسامحه به حال ویرانی میاندازد... بدین ترتیب میبینیم که پدر ناصرالدین شاه، کاخ جدید بزرگی در دامنه البرز نزدیک عباسآباد ساخت، تقدیر چنین بود که وی هفتهای چند پس از پایان ساخت آن قصر، جهان را بدرود گفت. چند سال بعد وضع ویرانی آن کاخ چنان بود که من بر خرابههای آن اسب تاختم.
برگرفته از سفرنامه پولاک ترجمه کیکاوس جهانداری