​​​​​​​غرق شدن شگفتی تاریخ
کشتی تایتانیک، یکی از مشهورترین کشتی‌های تاریخ، نمادی از عظمت، نوآوری و تراژدی است. این کشتی عظیم که در سال ۱۹۱۲ ساخته شد، به‌عنوان بزرگ‌ترین و مجلل‌ترین کشتی اقیانوس‌پیمای  زمان خود شناخته می‌شد. طراحی چشم‌نواز، فناوری پیشرفته و امکانات لوکس، آن را به یک شاهکار مهندسی تبدیل کرده بود. یکی از شگفتی‌های تایتانیک، اندازه عظیم آن بود. این کشتی ۲۶۹ متر طول داشت و حدود ۴۶ هزار تن وزنش بود، چیزی که آن را به یک شهر شناور تبدیل می‌کرد. سالن‌های باشکوه، رستوران‌های مجلل، استخر شنا، و حتی باشگاه ورزشی در این کشتی وجود داشت. علاوه بر جلوه‌های ظاهری، تایتانیک دارای نوآوری‌های مهندسی پیشرفته‌ای نیز بود. این کشتی به ۱۶ محفظه ضد آب تقسیم شده بود که گفته می‌شد امکان غرق شدن آن را تقریباً غیرممکن می‌کند. همین ادعا باعث شد بسیاری آن را «غیرقابل غرق شدن» بدانند. اما برخورد آن با کوه یخ در ۱۴ آوریل ۱۹۱۲، تمام این تصورات را به چالش کشید. شکاف‌هایی که در بدنه ایجاد شد، باعث شد آب به سرعت وارد محفظه‌های کشتی شود و تایتانیک ظرف چند ساعت به اعماق اقیانوس فرو رود. امروزه بقایای این کشتی در کف اقیانوس آتلانتیک شمالی، یادآور داستانی شگفت‌انگیز از جاه‌طلبی، غرور انسانی و نبرد بی‌پایان ما با طبیعت است. تایتانیک هنوز هم یکی از شگفتی‌های تاریخ دریانوردی به شمار می‌رود.